Belgen op de vlucht

Het neutrale Nederland was tijdens de Eerste Wereldoorlog een toevluchtsoord voor ruim één miljoen Belgen. Na de Duitse inval in België werd Nederland overspoeld door militairen en hun gezinnen. Daarvan kwamen er zo’n 19.000 naar Amersfoort, die met open armen werden ontvangen; een enorm aantal vergeleken met de 25.000 inwoners van de stad. Hiervan werden er 15.000 geïnterneerd in de Juliana van Stolbergkazerne, kort daarna vervangen door een groot nieuw barakkenkamp in Soesterberg. Dit Kamp Zeist was het grootste kamp van Nederland en bood ruimte voor de helft van de Belgische soldaten. Voor de burgers zijn drie dorpen van houten huisjes gebouwd: Albertsdorp, Elisabethdorp en Nieuwdorp. Het is dan ook niet vreemd dat het Belgenmonument in Amersfoort staat.

De tentoonstelling geeft een indruk van het leven van de Belgen in en om Amersfoort. Nagebouwde barakken illustreren het sobere leven, werk, knutselen en opleidingen, discipline, verveling, ziekte, rammelende magen en kou. De mooiste tekeningen en schilderijen van de kampen zijn door de Belgen zelf gemaakt, zoals Rik Wouters, Gustave Desmet en Frans Hoste.

De tentoonstelling 'Belgen op de Vlucht' maakt deel uit van het grotere programma Belgen in Amersfoort 1914-2014.